#147 Podróż w czasie - "Wschód słońca w dniu dożynek", kolejna opowieść Suzanne Collins z serii "Igrzyska Śmierci"
Witam kochanych czytających!
Igrzyska Śmierci, W pierścieniu Ognia i Kosogłos
W świecie, gdzie życie wyznaczają reguły narzucone przez Kapitol, młoda Katniss wybiera serce ponad strach. Gdy zgłasza się jako trybut w grze na śmierć i życie, by uratować siostrę, jeszcze nie wie, że właśnie rozpoczyna swoją drogę do bycia symbolem nadziei. Walczy nie tylko o przetrwanie, ale o coś większego – wolność, miłość i człowieczeństwo.
Katniss wraca z areny jako zwyciężczyni, ale nie jako bohaterka Kapitolu – lecz jako symbol buntu. Jej odwaga rozpala serca ludzi, a system zaczyna pękać. Kiedy zostaje zmuszona do udziału w kolejnych igrzyskach, trafia na nową arenę – pełną nie tylko pułapek, ale i nieoczekiwanych sojuszy. Tam odkrywa, że prawdziwa walka toczy się nie na oczach widzów, ale w sercu i duszy.
To historia o tym, że czasem życie stawia Cię tam, gdzie nigdy nie chciałaś być – bo właśnie tam jesteś najbardziej potrzebna.
"Kosogłos" - Siła to nie zemsta, siła to wybór dobra
Katniss staje się Kosogłosem – symbolem rewolucji, ale w środku czuje się bardziej zagubiona niż kiedykolwiek. Wojna zabiera jej bliskich, poczucie bezpieczeństwa i na chwilę – samą siebie. A jednak, mimo wszystkiego, znajduje drogę powrotną. Uczy się, że nie każdą ranę da się zabliźnić od razu, ale można żyć – spokojniej, wolniej, bardziej świadomie.
Nie wygrywa wojny jako wojowniczka, ale jako kobieta, która odważyła się żyć dalej. Z dala od chaosu, z kimś, kto rozumie jej ciszę.
To zakończenie, które przypomina: nie musisz być zawsze silna. Wystarczy, że będziesz prawdziwa. Bo to właśnie prawda leczy – i pozwala zbudować życie, które naprawdę czujesz jako swoje.
Trylogia Igrzyska Śmierci to dużo więcej niż historia walki z systemem. To emocjonalna, poruszająca droga młodej dziewczyny, która nie prosiła o bycie bohaterką – ale została nią, bo nie zrezygnowała z tego, co miała w sercu.
To opowieść o odwadze w świecie pełnym strachu. O wyborze dobra, kiedy łatwiej byłoby wybrać zemstę. O miłości, która nie krzyczy, ale zostaje. I o tym, że prawdziwa siła to nie granie twardzielki – tylko łagodność, upór i wierność sobie mimo chaosu wokół.
Dla mnie – i być może dla Ciebie też – historia Katniss to poniekąd metafora codziennego życia. Bo każda z nas czasem czuje się wrzucona na arenę. Każda z nas walczy – o siebie, o bliskich, o spokój w duszy. Ale najważniejsze jest to, żeby nigdy nie zgubić tej iskry w sobie.
💛 Bo żyć swoim wymarzonym życiem nie znaczy, że wszystko będzie łatwe. Znaczy, że każdego dnia wybierasz prawdę, miłość i wolność – na swój własny sposób.
Ballada ptaków i węży oraz Wschód słońca w dniu dożynek : Powrót do przeszłości
Młody Snow jest ambitny, biedny (choć z wpływowej rodziny) i zdeterminowany, by odzyskać pozycję swojego nazwiska. Dostaje szansę zostania mentorem w 10. Głodowych Igrzyskach – jego trybutką jest Lucy Gray Baird, dziewczyna z Dwunastego Dystryktu (tak, tego samego co Katniss). Ale to nie są jeszcze igrzyska, jakie znamy – są brutalne, chaotyczne i mało widowiskowe. Snow wpada na pomysły, jak je „ulepszyć” – właśnie on wprowadza elementy, które później będą normą: sponsorzy, wywiady, show. A jednocześnie coraz bardziej wikła się w uczucia do Lucy Gray i swoją własną grę o przetrwanie – nie na arenie, ale w systemie.
Poprzedni wpis o Balladzie Ptaków i Węży (klik)
24 lata temu...
Akcja najnowszej książki Suzanne Collins toczy się 24 lata przed pierwszą wydaną historią. Tym razem poznajemy historię mentora Katniss, Haymitch'a Abernathy, którego opowieść na prawdę mnie zaciekawiła. W Wschodzie słońca w dniu dożynek widzimy Haymitcha nie jako zgorzkniałego mentora Katniss, ale jako chłopaka, który dopiero odkrywa, jak okrutny może być świat. I choć system próbuje go złamać, on walczy – nie tylko o życie, ale i o człowieczeństwo. To historia o tym, jak trauma rodzi cynizm. Ale też o tym, że każda rana ma swoje źródło – a czasem, by ruszyć naprzód, trzeba spojrzeć głębiej i zrozumieć, skąd przyszliśmy. Wschód Słońca W Dniu Dożynek również doczeka się ekranizacji filmowej, jak jego poprzednicy :)
Jeśli dotrwałaś do końca tego wpisu – to może Igrzyska były kiedyś częścią także Twojej historii. A jeśli nie… to może właśnie nadszedł czas, by je poznać? Z kubkiem herbaty, pod kocem, we własnym tempie. Ja z pewnością jeszcze do nich wrócę. Bo są takie opowieści, które po prostu zostają z nami na dłużej – jak stara przyjaciółka, którą dobrze zna się na pamięć, a mimo to słucha z uwagą.
Daj znać, która część najbardziej została z Tobą.
Dziękuję, że tu jesteś 💛
Uściski, Kasia
Jaki masz piękny komplet książek :D Widziałam wszystkie części w kinie. Czekam na kolejną. Książek nie czytałam. Może kiedyś znajdę na to czas. Miłego dnia :)
OdpowiedzUsuńAngelika
Ja również czekam na najnowszą część 😍
UsuńTakie książki, od których nie można się oderwać są najlepsze. Jeśli chodzi o filmy, to też mam takie, do których uwielbiam wracać ("Nienawiść", Człowiek z blizną", itd.) Nie czytałam żadnej z tych książek, ale opisałaś je tak ciekawie, że dodaję je do swojej czytelniczej listy życzeń.
OdpowiedzUsuńMam nadzieję, że przypadnie Ci do gustu. Najlepiej zacząć od początku, nie sięgać najpierw po Wschód Słońca W Dniu Dożynek , bo może ciężej się czytać nie znając historii Katniss :)
UsuńNie czytałam żadnej z nich, Kasiu.
OdpowiedzUsuńAle nie wykluczam, że jesienią sięgnę po te pozycje.
Dzięki Twojej polecajce pokochałam Cosmic Gate, więc może i tym razem tak będzie :)
Kto wie, kto wie… może przypadnie Ci do gustu i tym razem :)
UsuńOh thank you for sharing your reviews about these books
OdpowiedzUsuńI have not read yet the Sunrise of the reaping
I totally recommend it
UsuńPięknie ujęte! „Igrzyska Śmierci” to naprawdę historia, która zostaje w sercu – nie tylko jako przygoda, ale też lekcja o sile, odwadze i wyborach, które definiują nas jako ludzi. A „Ballada ptaków i węży” dodaje ciekawy, mroczny kontekst do całej serii. Chętnie kiedyś do nich wrócę! Która część mnie najbardziej poruszyła? „Kosogłos” za tę głębię emocji i refleksję o sile prawdziwej łagodności.
OdpowiedzUsuńTak, Kosoglos chyba i mnie najbardziej urzekł :)
UsuńDla mnie ten czas poznania dopiero nadejdzie, a wizja relaksu z herbatą i kocykiem (może przy tych temperaturach - na kocyku ;)) jest bardzo intrygująca.
OdpowiedzUsuńSerdecznie pozdrawaim 🤗🧡
Polecam :)
UsuńBardzo bym chciała poznać wszystkie książki tej serii, a nawet filmy. W tej chwili nie za bardzo jednak mam czas na czytanie i oglądanie ale wiem że w przyszłości wszystko nadrobię. Widziałam pierwszą część filmu i byłam nią oczarowana. To naprawdę wspaniała historia. Pozdrawiam serdecznie 🌹
OdpowiedzUsuńPodoba mi się Twoje podejście, w przyszłości wszystko nadrobisz :) Pięknie to ujęłaś 🥰
UsuńNie mogłam się od tej serii oderwać- pamiętam,że sięgnęłam po obejrzeniu pierwszej części filmu :-)
OdpowiedzUsuńZnam to uczucie 🥰
Usuńwitam Kasiu 💚
OdpowiedzUsuńnie czytałam żadnej z tych książek, ale mam zapisane i chętnie je przeczytam.. oczywiście chciałabym i zamierzam też obejrzeć filmy, ale wszystko w swoim czasie 😉
- pozdrawiam Cię serdecznie i ciepło, dobrych dni i uroczych chwil🤗🥰
Cześć! Filmy oglądałam i bardzo mi się podobały. Natomiast książek nie znam. Chętnie zmierzę się z tą literaturą. Pozdrawiam serdecznie! 😊
OdpowiedzUsuńMojej znajomej takie książki mogłyby spodobać się :)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie!